How clear, how lovely bright
How clear, how lovely bright,
How beautiful to sight
Those beams of morning play;
How heaven laughs out with glee
Where, like a bird set free,
Up from the eastern sea
Soars the delightful day.
To-day I shall be strong,
No more shall yield to wrong,
Shall squander life no more;
Days lost, I know not how,
I shall retrieve them now;
Now I shall keep the vow
I never kept before.
Ensanguining the skies
How heavily it dies
Into the west away;
Past touch and sight and sound
Not further to be found,
How hopeless under ground
Falls the remorseful day.
A.E. Housman
Ficciones 
Ensanguining the skies…
Απίθανο…
(θα μεταφράσεις τίποτε για την Ιστοσυνάντηση;)
cyrusgeo said this on 17 Μαρτίου, 2007 στις 11:14 πμ |
δεν έχω πολύ χρόνο μα θα προσπαθήσω…
basileios said this on 18 Μαρτίου, 2007 στις 7:22 πμ |
Το μισό ταιριάζει με τούτο το κυριακάτικο πρωινό. Θα σου πω το βράδυ για το υπόλοιπο!
😉
Χαρτοπόντικας said this on 18 Μαρτίου, 2007 στις 2:50 μμ |