H μαθηματική διάσταση ενός κοκτέιλ
Σκεφτόμουν πριν από καιρό πως η δημιουργία ενός κοκτέιλ είναι πολύ πιο απλή από την οποιαδήποτε προσπάθεια μαγειρικής. Ο χώρος των διαστάσεων γεύσης σε ένα κοκτέιλ είναι περιορισμένος σε συγκεκριμένους άξονες (γλυκού, πικρού, αρμυρού, ξινού) όπως και σε ένα φαγητό, μα οι σύνδεσμοι, τα constraints, περιορίζουν τους βαθμούς ελευθερίας ακόμη περισσότερο και όχι μόνο λόγω του μικρότερου αριθμού συστατικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ένα κοκτέιλ σε σχέση με ένα φαγητο.
Φαντάζομαι θα μπορούσε κάποιος να φτιάξει ένα πρόγραμμα που θα ‘έπαιζε’ με όλους τους δυνατούς συνδυασμόύς υλικών με βάση τα ‘constraints’ γεύσης και πιθανώς να ανακαλύψει καινούρια κοκτέιλ κρυμμένα στο πεπερασμένο πληθικό αριθμό του συνόλου. Αναρρωτιέμαι αν η θεωρία συνδέσμων του Dirac θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την θεωρητική ανάλυση του προβλήματος.
Στο μεταξύ το αγαπημένο μου κοκτέιλ, το white russian φτιάχνεται ως εξής:
3 μεζούρες βότκα
1 1/2 μεζούρα καλούα (ή άλλο λικέρ καφε)
2 μεζούρες γάλα ή κρέμμα γάλακτος.
Ανακατεύετε με πάγο σε χαμηλό ποτήρι και ξεχνάτε αμέσως τα μαθηματικά.
ξεχνάς τα μαθηματικά αλλά θυμάσαι τον διαβήτη 😉
newmanifesto said this on 21 Μαρτίου, 2007 στις 10:42 πμ |
καλοοοοοοο!
basileios said this on 21 Μαρτίου, 2007 στις 10:43 πμ |
εγώ πάντως θυμάμαι και τον big lebowski… (από αυτόν το έμαθα)
anastassios said this on 21 Μαρτίου, 2007 στις 12:02 μμ |
φοβερός ο Dude και φοβερή ταινία….
στην υγεία του!
basileios said this on 21 Μαρτίου, 2007 στις 12:11 μμ |