‘The Gold Bug Variations’, Richard Powers
Μιλώντας και προσωπικά ο έρωτας ενός θετικού επιστήμονα φαίνεται να είναι ένα έργο με σταθερή ιστορία και υπόθεση αλλά με μια σειρά από παραλλαγές που εξαρτώνται από τα επι μέρους πρόσωπα. Από ότι καταλαβαίνω η θετική-επιστημονική-ντετρμινιστική άποψη για τον κόσμο με την οποία είναι ποτισμένο το μυαλό του επιστήμονα εκτελεί – με ολέθρια συνήθως αποτελέσματα – τις πράξεις και τις σκέψεις του ερωτευμένου επιστήμονα με τον ίδιο χαρακτηριστικό τρόπο και με όλες τις δυνατές παραλλαγές.
Η ανθρώπινη ζωή όμως, ο έρωτας, είναι τόσο μακριά από την μηχανιστική νευτώνεια άποψη γιατί υπεισέρχονται τόσο πολλοί βαθμοί ελευθερίας στο σύστημα που είναι αδύνατο να καλυφθούν στο ανθρώπινο μυαλό όλα τα δυνατά ενδεχόμενα ακόμη κι αν ο υποκειμενισμός είναι ηθελημένα ανύπαρκτος. Ίσως αυτή να είναι η κατάρα του Νεύτωνα για όλες τις υπόλοιπες γεννιές επιστημόνων. Η κατάρα μια μεγαλομανούς μεγαλοφυίας που πίστεψε πως θα μπορούσε να χωρέσει τα πάντα μέσα σε μια απλοποίηση.
Κι όμως, τελικά ο έρωτας είναι πιο απλός από όσο φαντάζεται κανείς και δεν επιδέχεται παραπέρα απλοποιήσεις. Και παρόλη την απλότητά του είναι ίσως (για πολλούς λόγους) η πιο σύνθετη ανθρώπινη διαδικασία στην οποία τελικά δεν χωρούν ούτε υπολογισμοί, ούτε προσεγγίσεις, ούτε καν λογική ανάλυση. Κάποια πράγματα γίνονται γιατί απλώς γίνονται, σαν την κβαντική διάσπαση ενός ραδιενεργού πυρήνα. Η τραγωδία για τον ερωτευμένο επιστήμονα είναι η σύλληψη αυτής της στιγμής που σαν είδος επιστημονικής επανάστασης μπορεί να αλλάξει τελικά τον κόσμο του.
Το The Gold Bug Variations του Richard Powers έχει σαν κύριο θέμα τον ερωτευμένο επιστήμονα σε μια από τις παραλλαγές του. Αν και η προσπάθεια και το πλάνο του συγγραφέα φαίνεται μεγαλεπήβολο το βιβλίο τελικά αποτυχαίνει σχεδόν σε όλες τις δικές του παραλλαγές και απομένει ενα ογκώδες και φλύαρο βιβλίο περιγραφών που τελικά κουράζουν τον αναγνώστη υπερ του δέοντος για ένα αποτέλεσμα που κι αυτό με την σειρά του είναι αμφίβολο αν μεταφέρεται στον αναγνώστη. Ο Richard Powers – λένε – δεν γράφει τα βιβλία του μα τα ‘απαγγέλει’ σε έναν υπολογιστή με αναγνώριση φωνής και ως αποτέλεσμα και αυτό το βιβλίο (όπως και το Only Revolutions του Danielewski) ακούγεται καλύτερα από ότι διαβάζεται. Οι Goldberg Variations του Bach γράφτηκαν σαν νανούρισματα για κάποιον κόμη μα οι Golb Bug Variations φαίνεται να είναι πιο νανουριστικές.
Ficciones 
δεν θυμάμαι να έχω διαβάσει τίποτα του powers
newmanifesto said this on 29 Μαρτίου, 2007 στις 11:02 πμ |
με απογοήτευσε ΠΑΡΑ πολύ. κρίμα που στο οπισθόφυλλο φτανει να τον συγκρίνει με τον Πυντσόν (ιεροσυλία!).
Θα διαβαστεί πάντως πολύ περισσότερα τωρα που κέρδισε το national book award.
basileios said this on 29 Μαρτίου, 2007 στις 11:11 πμ |
Και με τον Χρυσό Σκαραβαίο του Πόε, ποία η σχέσις;
Χαρτοπόντικας said this on 29 Μαρτίου, 2007 στις 12:56 μμ |
o χρυσος σκαραβαίος αν θυμάσαι είχε σχέση με λύση κρυπτογραφημλένου μυνήματος. εδω ο ήρωας είναι βιολόγος που προσπαθεί κατά την δεκαετία του 50 να λύσει το πρόβλημα της αποκρυπτογράφησης του DNA και της κληρονομικότητας. Ίσως αυτό ναναι το καλύτερο κομμάτι του βιβλίου μα χάνεται μες στην απίστευτη φλυαρία…
basileios said this on 29 Μαρτίου, 2007 στις 1:08 μμ |