‘Johnny I hardly knew you’, Edna O’Brien

Όταν πριν λίγους μήνες έγραψα για το Blind Assassin της Margaret Atwood τόνισα πως:

Οι γυναίκες ηρωίδες, τα γυναικεία συνασιθήματα περιορίζονται κατά κανόνα σε αυτό που οι επι το πλείστον άντρες συγγραφείς αντιλαμβάνονται από τις γυναίκες. Η Margaret Atwood όμως γράφει σαν γυναίκα (και ας μην φανει αυτό σαν προφανές γιατί πάρα πολλές γυναίκες συγγραφείς γράφουν σαν άντρες) και γράφει με τρόπο που έχει την μορφή αποκάλυψης, γιατί κάθε πρόταση και κάθε πράξη του δράματος στήνεται από μια γωνία που δεν έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε.

Κάτι αντίστοιχο σε ακόμη πιο έντονο βαθμό ισχύει και για τα βιβλία της Edna O’Brien που συνήθως ασχολούνται με γυναίκες σε ακραίες σχετικά καταστάσεις και σε σχέσεις έντονης σύγκρουσης με το μεγάλο ‘άγνωστο’: τον άντρα.

Το ‘Johnny I hardly knew you’ είναι μια μικρή ιστορία έρωτα που μεταβάλλεται σε τραγωδία. Μια μεσήλικη γυναίκα που ξεκινά μια ερωτική σχέση με τον, κατά πολύ νεότερό της, καλύτερο φίλο του γιού της και καταλήγει να τον δολοφονήσει παρόλο το παράφορο έρωτά της γι’ αυτόν πίσωα από όλα τα συμπλέγματα που έχει αφήσει επάνω της η προηγούμενη ζωή της. Μπορεί το βιβλίο να μην είναι το καλύτερο της Edna O’Brien παραμένει όμως έντονα σοκαριστικό καθ’ όλη την διάρκεια της ανάγνωσης σε μια γραφή που δύσκολα μπορεί να μιμηθεί άλλος συγγραφέας.

Διαβάζωντας πάντως την O’Brien δεν μπορεί παρά να απορήσει κανείς για το πως δύο τόσο διαφορετικά όντα όπως ο άντρας και η γυναίκα καταλήγουν να φτάνουν σε οποιαδήποτε είδους επικοινωνία και συμφωνία μεταξύ τους. Εκτος κι αν τελικά ποτέ δεν δεν γίνεται κάτι τέτοιο.

~ από basileios στο 4 Απριλίου, 2007.