‘Time’s Arrow’, Martin Amis
Πρίν από χρόνια σκόπευα να γράψω ένα βιβλίο για τον χρόνο και για το βέλος του χρόνου και συγκεκριμένα για τον τρόπο που διάφορες επιστήμες και κοινωνικοί θεσμοί αντιλαμβάνονται την έννοιά του. Ο χρόνος έχει διαφορετική σύλληψη για έναν βιολόγο από ότι έχει για έναν φυσικό ή και ακόμη έχει διαφορετική σύλληψη στο πλαίσιο της θεωρίας της σχετικότητας από ότι έχει στην κλασική νευτώνεια μηχανική. Σε ένα επίπεδο παραπάνω το βέλος του χρόνου, η κατεύθυνση προς την οποία ρέει ο χρόνος σε σύνδεση και με το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα αποτελεί από τις πιο δύσκολες έννοιες που μπορεί να προσπαθήσει να συλλάβει ένας φυσικός (για το φτωχό μυαλό μου τουλάχιστον). (Για μια μικρή και πολύ περιορισμένη ιδέα της κατάστασης δείτε την Βικιπίντια για το βέλος του χρόνου).
To Time’s Arrow του Martin Amis θα μπορούσε σε αυτό το ιδεατό βιβλίο (that never was)να αποτελεί ένα πολύ ενδιαφέρον παράδειγμα για το πως αντιλαμβάνεται η λογοτεχνία και κάποιος αμύητος στην φυσική το βέλος του χρόνου. Η ιστορία είναι μια περιγραφή ενός όντος της ζωής ενός ανθρώπου (που ταυτίζεται με το ον) από την στιγμή τόυ θανάτου του προς την γέννησή του. Όλα τα γεγονότα παρουσιάζονται ανάποδα, σαν ο χρόνος να ρέει έτσι από το τέλος προς το μέγάλο μυστικό που κρύβει η ζωή του ήρωα (που δεν το αποκαλύπτω εδώ).
Αν και η γραφή του Amis είναι απίστευτα δυναμική και φαίνεται σαν να γράφτηκε απνευστί ολόκληρο το κείμενο (που είναι άλλωστε μικρό) και σαν ιδέα η αντιστροφή αυτή της ζωής είναι εξαιρετικά έξυπνη και ενδιαφέρουσα, σαν φυσικός δεν μπόρεσα να απολαύσω την ‘ανάποδη΄ αυτή διήγηση ξεχνώντας την εντροπία και το δεύτερο θερμοδυναμικό αξίωμα, ή την αρχή της αιτιότητας που για τα γεγονότα που περιγράφονται αντιστρέφεται το αίτιο με το αιτιατό αλλά με τρόπο που είναι μεν έξυπνος μα εμένα απέτυχε να με πείσει.
Συνολικά αυτό που απομένει από το βιβλίο είναι η έξυπνη ιδέα του συγγραφέα, η έντονη γραφή και αρκετές σκέψεις για το ‘μυστικό’ του ήρωα που στήνεται με μη κλισαρισμένο τρόπο. Σίγουρα δεν είναι το καλύτερο βιβλίο του Amis που έχω διαβάσει (κρατάω το Money γι’ αυτή τη θέση) αλλά σίγουρα και δεν το απορρίπτω εντελώς.
Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον και τις ευχές. :)))
Composition Doll said this on 22 Απριλίου, 2007 στις 10:26 πμ |
Άντε πάλι… ψάχνω για το Time’s Arrow του Amis και πέφτω πάνω στον basileios… Πού θα πάει αυτό το βιολί;;;
🙂
ctsats said this on 16 Μαΐου, 2007 στις 11:57 μμ |