Αντικείμενα
Δεν μπορώ να πω πως έχω δεσμούς με αντικείμενα. Έτυχε να μεγαλώσω με λιγοστά πράγματα, χωρίς να μπορέσω να στήσω δεσμούς ιδιοκτησίας πάνω σε άυλα αντικείμενα. Ίσως η μόνη κτητικότητα που εκφράζω να περιορίζεται στην βιβλιοθήκη μου (και ίσως και η μοναδική μου ζήλια να είναι για βιβλιοθήκες μεγαλύτερες από την δική μου).
Το μόνο όμως αντικείμενο που θα μπορούσα να ξεχωρίσω από τον γύρω χώρο μου είναι το γαλβανόμετρο της φωτογραφίας που έπεσε στα χέρια μου πριν καμιά δεκαριά χρόνια μαζί με δύο ‘αδερφάκια’ του. Χωρίς να είναι ούτε το παλιώτερο αντικείμενο που έχω στην κατοχή μου μα όύτε και το παλιώτερο όργανο εργαστηριού που έχω πιάσει στα χέρια μου (στο εργαστήριο του Φυσικού Αθηνών δουλέυαμε – κάποτε – με γερμανικά όργανα της εποχής του πρώτου παγκσμίου πολέμου που λέγεται πως κατέληξαν στο Φυσικό σαν τμήμα πολεμικών αποζημιώσεων (aka plunder), είναι ίσως το αντικείμενο που νιώθω πιο κοντά μου γιατί εκφράζει έναν ‘ξύλινο’ κόσμο από αντικείμενα και πρόσωπα που φαίνεται να αντέχουν στον χρόνο περισσότερο και με μεγαλύτερη αξιοπρέπεια από τα αντίστοιχα σημερινά χωρίς να μπορούν να χαρακτηριστούν σαν ‘γραφικά’.
Τα δύο αδέρφια του κατέληξαν πίσω από μια βιτρίνα στο Science Museum του Λονδίνου…
Ficciones 
Τα έδωσες στο Μουσείο; Μπράβο βρε Βασίλη. Μακάρι να είχαμε κι εμείς κάτι αντίστοιχο εδώ.
annabooklover said this on 11 Οκτωβρίου, 2007 στις 4:09 πμ |
υπαρχει κατι αντιστοιχο στο πλαισιο του φυσικου Αθηνων από ότι ειχα ακούσει που ειχε φτιαχτει με όργανα εργαστηρίων που λειτουργούσαν ως το 1994.
basileios said this on 11 Οκτωβρίου, 2007 στις 5:44 πμ |