‘Like’, Ali Smith

Ένα βιβλίο είναι κάποιες φορές σαν ένα παιδικό παιχνίδι και ο συγγραφέας δεν ειναι άλλο από ένα παιδί που στηνει μια ‘κατασκευή’ με τα lego ή τα playmobil του. Συγκρίνοντας τα lego με τα playmobil έχει κανείς από την μια μεριά ένα παιχνίδι το οποίο στο μεγαλύτερο μέρος της ουσίας του στηρίζεται στην κατασκευή στηριγμένο σε αφηρημένους θεμέλιους λίθους που ειναι μεταξύ τους σχεδόν ίδιοι στήνοντας ένα coarse grain αποτέλεσμα το οποίο δεν στηρίζεται τόσο στην λεπτομέρεια μα στην ευφυΐα της όλης κατασκευής. Από την άλλη μεριά στα playmobil η κατασκευή ειναι το μικρότερο τμήμα του παιχνιδιού το οποίο στηρίζεται σε ένα πλήθος κατασκευαστικών υλικών απίστευτης λεπτομέρειας και το παιχνίδι έγκεται στο στήσιμο ρόλων και καταστάσεων που στηρίζονται πάνω σε αυτην την fine grain λεπτομέρεια.

Το ‘Like’ της Ali Smith είναι στημένο όπως ένα παιχνίδι playmobil. Θεμέλιοι λίθοι σχέσεων και καταστάσεων απίστευτης λεπτομέρειας διαδέχονται ο ένας τον άλλον σε μια ιστορία που φαντάζει τόσο πραγματική όσο ένα παιδικό παιχνίδι. Λένε πως σε κάθε πρώτο βιβλίο (και το ‘Like’ είναι το πρώτο της Ali Smith) υπάρχει μεγάλο μέρος από την προσωπική ζωή του συγγραφέα μεσα του. Δεν ξερω αν θα μπορούσα έυκολα να καταλάβω που τελειώνει η πραγματικότητα και που αρχίζει το παιχνίδι σε αυτό το βιβλίο, ίσως όμως εκεί ακριβώς να βρίσκεται και η μεγαλύτερη ομορφιά του.

Είναι κρίμα όμως πως προτιμώ τα lego από playmobil και την κατασκευή από την λεπτομέρεια. Το Like’ δεν με άγγιξε σχεδόν καθόλου και δυστυχώς οι καταστάσεις και οι σχέσεις των προσώπων δεν μπόρεσαν να μου πουν τίποτε ή να κινήσουν συνειρμικές σχέσεις και συναισθήματα που να εντείνουν την διήγηση. Το βιβλίο από αρχή ως τέλος έμεινε για μένα σαν μια διήγηση λεπτομέρειας που δεν με άγγιξε. Το αν φταίω εγω γι’ αυτό ή αν φταίει το ίδιο το βιβλίο είναι θέμα που δεν μπορώ να εξηγήσω εύκολα.

Advertisement

~ από basileios στο 7 Ιανουαρίου, 2008.