‘Arthur and George’, Julian Barnes

Όλοι μας έχουμε κάποια πρόσωπα που τα έχουμε τοποθετήσει στο μυαλό μας σε μια θέση ‘ημίθεου’. Μπορεί ο ημίθεος αυτός να είναι ένας συγγραφέας, ένας επιστήμονας ένας ηθοποιός ή ένας αθλητής, ένα υπαρκτό ή και όχι πρόσωπο αλλά όποιο και να είναι το επάγγελμα και ο λόγος για τον οποίον έχει τοποθετηθεί σε αυτην την θέση η τελική λειτουργία αυτής της θεοποίησης είναι να μας βοηθήσει ψυχολογικά να ξεπεράσουμε την καθημερινότητά μας και τα ‘βαρετά’ μας προβλήματα αντικατοπτρίζοντας πολλές φορές στο μυαλό μας το μυαλό και την σκέψη του ‘ήρωά’ μας. Η συναντήσεις με αυτούς τους ήρωες όμως στην πλειονότητα των περιπτώσεων οδηγούν στην απόλυτη απογοήτευση μια που αποκαλύπτονται στο πρόσωπο του ‘ημίθεου’ όλες οι λεπτομέρειες και οι αδυναμίες που ποτέ δεν είχαμε σκεφτεί πως καλύπτουν και την δική του καθημερινότητα κατεβάζωντας το είδωλο του αντικατοπτρισμού στο ίδιο επίπεδο με το δικό μας.

Το Arthur and George του Julian Barnes αφορά σε μια πραγματική τέτοια συνάντηση ενός κοινού καθημερινού ανθρώπου – του George Edalji που άδικα από ότι φαίνεται είχε καταδικαστεί για σφαγές ζώων το 1906 – με τον Arthur Conan Doyle συγγραφέα και δημιουργό του Sherlοck Holmes ο οποίος τελικά τον αθωώνει. Η συνάντηση όμως αυτή δεν είναι συνάντηση απογοήτευσης. Ο Arthur Conan Doyle σαν πρόσωπο larger than life αναδεικνύεται στα μάτια του Edalji – αλλά και των αναγνωστών – περισσότερο και από ημίθεος, κύριος των καταστάσεων, και λίγο πολύ ο ορισμός αυτού του περίεργου πράγματος που λέγεται english gentleman.

To σκηνικό της συνάντησης του Arthur με τον George είναι η βικτωριανή Αγγλία, η καθημερινότητά της, οι ιδέες της, οι προκαταλήψεις της. Η πλοκή του Arthur and George δεν περιορίζεται μοναχά στην ανάλυση του συγκεκριμένου γεγονότος μα καλύπτει ένα φάσμα από την ζωή και των δύο ηρώων που σε κάνει να κλείνεις το βιβλίο έχοντας στο νου σου ακριβώς τον χαρακτήρα και των δυο. Αν και το βιβλίο δεν λειτουργεί με την λογική της βιογραφίας οι χαρακτήρες και η σχέση του Arthur με τον George είναι οι πιο καλογραμμένοι και ξεκαθαρισμένοι που έχω διαβάσει ποτέ σε οποιοδήποτε βιβλίο.

Γενικά το Arthur and George αποτελεί ίσως το αρτιότερο βιβλίο που έχω διαβάσει χωρίς να είναι υπερβολή αυτός ο χαρακτηρισμός. Η έρευνα, η εποχή, οι χαρακτήρες, η κεντρική ιστορία είναι τόσο άψογες που αυτή – η πρώτη – συνάντησή μου με τον Julian Barnes δεν με απογοητεύει καθόλου μα με ιντριγκάρει για την συνέχεια.

Advertisement

~ από basileios στο 21 Ιανουαρίου, 2008.

4 Σχόλια to “‘Arthur and George’, Julian Barnes”

  1. Να προτείνω για τη συνέχεια, όταν έρθει, τον «Παπαγάλο του Φλωμπέρ», το πρώτο βιβλίο του Τζούλιαν Μπαρνς που διάβασα εγώ και το θεωρώ την πιο ενδιαφέρουσα «βιογραφία» (με πάρα πολλά εισαγωγικά όμως) που ξέρω. Και να σκεφτείς πως ο Φλωμπέρ δεν είναι από τους συγγραφείς που με ενδιαφέρουν.
    Καλή μέρα και καλή εβδομάδα.

  2. ομοιως και η δικη μου περίπτωση για τον Φλωμπέρ.

    Ευχαριστώ για την πρόταση. Σκεφτόμουν το England, England για την συνέχεια αλλά θα το βαλω και αυτό στην λίστα.

  3. Κι εγώ το England, England θέλω να διαβάσω πολύ αλλά μια και έγραψες τόσο καλά για τον Άρθουρ θα το ψάξω.

  4. […] …more […]

Σχολιάστε

Εισάγετε τα παρακάτω στοιχεία ή επιλέξτε ένα εικονίδιο για να συνδεθείτε:

Λογότυπο WordPress.com

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό WordPress.com. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Φωτογραφία Facebook

Σχολιάζετε χρησιμοποιώντας τον λογαριασμό Facebook. Αποσύνδεση /  Αλλαγή )

Σύνδεση με %s

 
Αρέσει σε %d bloggers: