‘One Fat Englishman’, Kingsley Amis
Θυμάστε το παλιό τραγούδι του Sting Enlishman In New York? Θα μπορούσε να αποτελεί το ιδανικό soundtrack για την ανάγνωση του One Fat Enlishman, μια που το βιβλίο ασχολείται με τα κατορθώματα και τις γκάφες ενός legal alien, ενός Εγγλέζου στην Αμερική στα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 60.
Μπορεί σήμερα να έχουν αλλάξει πολλά πράγματα και η ευρεία έννοια της παγκοσμιοποίησης να έχει ισοπεδώσει τον ‘Εγγλάζο’ προς το προφίλ του Αμερικανού, μα εξακολουθούν να υπάρχουν έμφυτες και ‘γονιδιακές’ διαφορές σε αυτούς τους δύο λαούς που εκφράζουν με τις ίδιες περίπου λέξεις διαφορετικά πράγματα. Όπως λέει και ο Kingsley Amis:
«…It’s as if Americans regarded having an activity as an activity whereas Englishmen regard it as a state, a condition. I connect this with the frequent American preference for this where British usage would favour that – who is this? on the telephone for instance as opposed to who is that? Thus where an American typically says I do this, showing concern with an activity related to an object that is immediately present, an Englishman typically says I have that, showing concern with a condition that need be done of his making and is related to an object that may be at a distance and in the past. Americans pursue the dollar; the British had an empire. Fascinating to see the underlying assumptions and goals of a culture laid bare in its idiom. Fascinating, but not surprising. Language is before anything else the great social instrument.»
Ακριβώς! Fascinating, but not surprising… Το One Fat Englishman, εκφράζει κάποιες από αυτές τις διαφορές με έντονα στερεοτυπικό και χιουμοριστικό τρόπο και το όλο δέσιμο του βιβλίου είναι αδύνατο να μην αφήσει στο τέλος τον αναγνώστη με ένα ελαφρύ χαμόγελο.
Πάνω από όλα όμως το One Fat Englishman για μένα έθεσε σε ένα εντελώς διαφορετικό πλαίσιο το – καλύτερο – βιβλίο του Martin Amis – γιού του Kingslay Amis – Money. Έγραφα πριν δυο χρόνια πως το Money είναι ένα ‘βιβλίο του εαυτού’ μα τελικά είναι ένα ξαναγράψιμο του One Fat Englishman από τα μάτια του Martin Amis προς αναζήτηση του πατέρα του. Και το One Fat Englishman ήταν ικανό να το κατεβάσει από το ράφι για να το ξαναδιαβάσω.