‘1Q84’, Haruki Murakami
Νομίζω δεν με έχει εκνευρίσει άλλο βιβλίο τόσο πολύ όσο το 1Q84 του Murakami. Ειλικρινά δεν ήταν λίγες οι φορές στην ανάγνωσή του που κρατήθηκα για να μη το πετάξω στον τοίχο – και το διάβαζα σε kindle… Κι ο λόγος ήταν γιατί ένιωσα προδομένος ύστερα από όλη αυτή την αναμονή και το hype για το βιβλίο να είμαι αναγκασμένος να διαβάζω αυτό το ‘μισαδάκι’ που όχι μόνο δε θυμίζει Μουρακάμι στην δύναμη της γραφής και της φαντασίας, αλλά θυμίζει πρωτόλειο δημιούργημα ανίκανου συγγραφέα.
Τι να πρωτοπεί δηλαδή κανείς; Η ιστορία; παιδαριώδης, αλλά στημένη με infinite complication (πράγμα που δεν είναι πολλές φορές κακό αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση γίνεται με άτεχνο και άκομψο τρόπο). Η φαντασία; ακόμα πιο παιδική, δεν έχει έχει τον δυναμισμό των προηγούμενων μυθιστορημάτων του Murakami και παραμένει σε μια σχεδόν συνεχόμενη επανάληψη των δυο φεγγαριών ως τελικής πτώσης – του αναγνώστη. Η γραφή; Μετριότατη. Οκ, ναι ο Μουρακάμι – στα αγγλικά τουλάχιστον – δεν είναι στυλίστας, αλλά στο 1Q84 έφτασε σε επίπεδο μαθητή δημιουργικής γραφής που γράφει εργασία παραφουσκώνοντας το κείμενό του με μάταιες επαναλήψεις…
Το μόνο redeeming feature που θα μπορούσα να βρω στο βιβλίο – κι αυτό ύστερα από πολλές πολλές σελίδες βρισίματος – είναι σαν μια μετα-οργουελιανή σάτιρα για την άποψη του 1984 απ’ την πλευρά της Ιαπωνίας, σαν μια χώρα με τις θρησκευτικές καλτ οργανώσεις, τα μανγκα καρτούν και το Κάστρο του Τακέσι… Αλλά χρειαζόνταν 800τόσες σελίδες για να σατιρίσεις κάτι τέτοιο;
Για όποιον επιμένει να το διαβάσει, ακόμα και μετά απ’ αυτά θα πρότεινα το εξής: διαβάστε την περίληψη των μερών 1 & 2 και διαβάστε μόνο το 3ο μέρος. Θα γλιτώσετε πολύ πόνο και θα χάσετε και τις πιο ηλίθιες sex scenes στην ιστορία της λογοτεχνίας…
Αγαπητέ μαραθωνοδρόμε σόρρυ αλλά: #fail
Ficciones 
Χαχαχα. Εγώ ήμουν πιο γενναιόδωρος μαζί του, του έδωσα 7/10. Οι επαναλήψεις του και ειδικά η αναφορά στην Air Chrysalis που μου έγινε σχεδόν ψύχωση ήταν το μεγάλο πλην. Όσο για τη γραφή, πάντα το ίδιο απλή ήτανε, τουλάχιστον στα βιβλία του που διάβασα.
Λάκης said this on 30 Ιανουαρίου, 2012 στις 3:05 μμ |
μα ναι η γραφη απλή και όχι στυλιζαρισμένη είναι σε όλα τα βιβλία του. όμως έχεις αυτό το ‘κάτι άλλο’. εδώ απλά δεν είχες τίποτε. λενα μαντα με κακό σεξ ήτανε… (ουψ! λολ)
basileios said this on 30 Ιανουαρίου, 2012 στις 3:09 μμ |