‘The Garden of Evening Mists’, Tan Twan Eng.

Όταν ο πατέρας μου βρισκόταν στην ηλικία μου είχε περάσει: έναν (1) παγκόσμιο πόλεμο, έναν (1) εμφύλιο (που ήταν υπεύθυνος για το θάνατο δυο αδερφών του και για το σκόρπισμα της οικογένειας σε Ρωσία, Γερμανία, εξορίες…), μια (1) χούντα, συνολικά τριάντα (30) χρόνια πείνας και απίστευτης φτώχιας, τρία (3) χρόνια μετανάστης στην Γερμανία, μόλις είχε απολυθεί από την προηγούμενη δουλειά του και δούλευε 17ωρα προσωρινα για ψίχουλα ενώ έψαχνε για νέα δουλειά. Δεκαπέντα χρόνια αργότερα βρισκόταν στο πρώτο στάδιο της Alzheimer και όλη αυτό το παρελθόν θα εξαφανιστεί σιγά σιγά απ΄το πρόσωπό του.

Στ’ αλήθεια δε μπορώ να φανταστώ χειρότερη κατάληξη – όχι μόνο γιατί την ένιωσα από τόσο κοντά – όσο γιατί αυτή η διάλυση της προσωπικής ιστορίας μ’ αυτόν τον αδυσώπητο τρόπο είναι κάτι που με τρομάζει. Το να συμφιλωθεί κανείς με την απόλυτη λήθη δεν είναι απλό πράγμα παρόλο που πραγματικά η ματαιότητα των πάντων είναι η μόνη τελική αλήθεια.

Η ηρωίδα του The Garden of Evening Mists οδηγείται σιγά σιγα στην αφασία και στην απόλυτη λήθη έχοντας ένα παρελθόν που κρύβει μια σειρά απο γεγονότα που προσπαθεί να σώσει γιατί δένουν το παρόν της χώρας της της Μαλαισίας με ένα παρελθόν που κρύβει πολέμους, εμφυλίους, εξορίες και στρατόπεδα συγκέντρωσεις και μια αδερφή που χάθηκε στην δίνη της ιστορίας. Η ηπερίπλοκη σχέση που δένει την ίδια με το περελθόν της είναι αυτή που τελικά συμφυλιώνει την λήθη με την συγχώρεση για όσα έγιναν (ή δεν έγιναν) στο παρελθόν.

Ακριβώς όπως η περιοχή της Μαλαισίας αποτελεί μα μίξη πληθυσμών και πολιτισμών έτσι και το The Garden of Evening Mists οδηγείται από αυτή την μίξη σε κάτι περίπλοκο που συνδυάζει την ανατολική σκέψη, την κινέζικη φιλοσοφία με την δυτική λογική (και την δυτική ποίηση που παίζει έντονο ρόλο στο βιβλίο). Ο Tan Twan Eng γράφει όσο λιτά χρειάζεται υπ’ αυτές τις συνθήκες για να καλύψει αυτή την ανάμιξη αλλά ταυτόχρονα η απλή του γραφή αυτή είναι τόσο συμβολικά διεισδυτική στα συναισθήματα αλλά και τις πράξεις της ηρωίδας στο παρελθόν και το παρόν.

Το Garden of Evening Mists έχει πολλές αρετές σαν βιβλίο και ο συγγραφέας από μια θέση ισορροπίας ανάμεσα στον δυτικό πολιτισμό και τον ανατολικό κόσμο, ανάμεσα στην δουλειά του (ειναι δικηγόρος) και στην συγγραφή, ανάμεσα στην ύπαρξη και την ανυπαρξία ακροβατεί με τρόπο που πραγματικά είναι ζηλευτός. Ίσως γιατί αυτή η λεπτή ισορροπία να είναι τελικά η λύση. Και η κάθαρση.