‘Trivialities About Me and Myself’, Yeng Pway Ngon

Για πολλά χρόνια ένιωθα μια εσωτερική αδυναμία που δε μου επέτρεπε να διαβάσω ασιάτες συγγραφείς. Η αδυναμία οφειλόταν περισσότερο στο ότι δεν γνώριζα – και ούτε και γνωρίζω – αρκετά για την ζωή και τον πολιτισμό της και έτσι η προσπάθεια να διαβάσω κάτι από την λογοτεχνία τους θα οδηγούσε σε τεράστια αποτυχία [το να προσπαθήσεις να γνωρίσεις τον πολιτισμό μες απ΄την λογοτεχνία είναι μάλλον σαν να προσπαθείς να καταλάβεις την γεύση ενός φαγητού μόνο από την μυρωδιά του]. Παρόλα αυτά ξεπερνώντας αυτό το ‘εμπόδιο’ προσπάθησα κάποιες φορές να διαβάσω Κινέζους και Ιάπωνες συγγραφεις με μέτρια ως κακά αποτελέσματα, και έτσι η αδυναμία συνεχίζεται… Οι μόνες εξαιρέσεις είναι ο Μισίμα και ο Μουρακάμι οι οποίοι ανήκουν και οι δύο στον ‘Δυτικό Κανόνα’ και μάλιστα ο Μουρακάμι θα έλεγα πως ανήκει στο παράδειγμα μιας παγκοσμιοποημένης γραφής που ακολουθεί δικούς της κανόνες. Είναι κρίμα όμως που ο Μουρακάμι εκφράζει με τον χειρότερο τρόπο (πλέον) αυτή την μανιέρα γραφής.

Ο Yeng Pway Ngon είναι μάλλον ο πιο γνωστός Σινγκαπουριανός συγγραφέας και η επιλογή μου να διαβάσω ένα από τα βιβλία του ήταν ένα σχεδόν τυχαίο γεγονός που προέκυψε στο ταξίδι μου στην Σιγκαπούρη τον περασμένο Οκτώβριο. Είναι περίεργη ‘χώρα’ η Σιγκαπούρη και η περίεργη θέση της στην κόψη ανάμεσα στην Ανατολή και την Δύση θέωρησα ότι στήνει ένα πρόσφορο έδαφος για ενδιφέρουσα λογοτεχνία.

Είχα δίκαιο. Το Trivialities About Me and Myself είναι ένα ενδιαφέρον αφήγημα που στο μεγαλύτερο μέρος του θυμίζει μια καθαρά δυτική εσωστρεφή ανάλυση μιας διχασμένης προσωπικότητας που θα ταίριαζε στον Philip Roth (ή στον Αλμπέρτο Μοραβία) όμως έχει οι ‘ανατολικές’ λεπτομέρειες το κάνουν εντελώς ξεχωριστό. Πίσω από την ιστορία μας ζωής που διώχνει και αποζητά τον ‘εαυτό’ της κρύβεται η συμβολική εξέλιξη της πόλης – κράτους Σιγκαπούρης από την ίδρυσή της ως και σήμερα.

Έτσι, το το αποτέλεσμα είναι ένα περίεργο σύμπλεγμα σύγχρονων ιστορικών αναφορών, αφορισμών για την άκρως περίεργη ζωή της Σιγκαπούρης, αλλά και προσωπικών αναζήτήσεων που αφορούν έναν σύγρονο άνθρωπο που ακροβατεί ανάμεσα στην παράδοση και την παγκοσμιοίηση. Η οποτική γωνία από την οποία προέρχεται αυτή η καταγραφή για μένα ήταν εξαιρετικά ενδιαφέρουσα και έτσι το χάρηκα το βιβλίο αν και νιώθω πλέον την δίψα για περισσότερα βιβλία από την ευρύτερη περιοχή.

~ από basileios στο 13 Μαρτίου, 2017.

Σχολιάστε